Michał Masny robi furorę w PlusLidze. Słowacki rozgrywający liczy, że informacje o jego dobrej grze dotrą do Werony, gdzie pracuje Emanuelle Zanini, trener kadry Słowacji. W długiej rozmowie z naszym portalem opowiada także o.... dziecięcych placach zabaw w Kędzierzynie i trzech kobietach, które dopingują go podczas wszystkich spotkań rozgrywanych w hali Azoty.

Wojciech Potocki: Prezes Pietrzyk, mówił ostatnio, ze już od dwóch lat chciał mieć pana w drużynie. Co stało na przeszkodzie?
Michał Masny: Nie wiem. Do mnie wcześniej nie dzwonił.(śmiech).

W. Potocki:W ostatnim meczu z AZS Częstochowa musiał się pan strasznie dużo nabiegać po boisku, bo przyjęcie nie było najlepsze
M. Masny: Nie było, ale taka już rola rozgrywającego. Właśnie w takich momentach musi pomagać drużynie. Wygraliśmy i z tego się bardzo cieszę.

W. Potocki: Niektórzy mówią, że Masny nawet jak na rozgrywającego jest za niski. W pierwszej linii robi się dziura w bloku.
M. Masny: Taki się już urodziłem i nic na to nie poradzę. Oprócz bloku są jeszcze inne elementy gry. Obrona w polu, zagrywka, a w tym jestem chyba nie najgorszy.(śmiech) Nie mam żadnego problemu ze wzrostem.

W. Potocki: Właśnie. Zagrywka to pana ogromny atut, ale w meczu z częstochowskim AZS-em coś się zacięło.
M. Masny: Ten piątek był w ogóle jakiś dziwny. Cóż, czasami tak bywa, że ci nie idzie i trudno. My postanowiliśmy w tej sytuacji psuć jak najmniej. Można powiedzieć, że przebijaliśmy piłki na drugą stronę, ale potem staraliśmy się jak najwięcej wybronić w polu. A że kontry nam wychodziły, to nadrabialiśmy nimi słabszą zagrywkę. W efekcie wygraliśmy i to było najważniejsze. Ja już o tym meczu zapomniałem.

W. Potocki: Teraz czeka was ogromnie trudne spotkanie w Olsztynie. W hali Urania stanie pan naprzeciwko Pawła Zagumnego. Potraktujecie ten mecz jak rywalizację dwóch najlepszych rozgrywających ligi?
M. Masny: Ja na pewno nie. A myślę, że Paweł również. Po prostu, będę się starał grać jak najlepiej.

W. Potocki: Jak to jest z tym rozegraniem. Trener Stelmach ciągle powtarza, że bardzo liczy się taktyka. Kto ustala, jak ma pan rozkładać akcenty?
M. Masny: Mam na boisku dużo swobody. Oczywiście przed każdym meczem trener daje jakieś ogólne wskazówki, ale później ja decyduję, jaki wariant rozegrania wybrać. Trener ma do mnie zaufanie, a ja staram się grać najlepiej jak potrafię.

W. Potocki: Czyli nie patrzy pan co akcję na ławkę, a Krzysztof Stelmach nie pokazuje panu - graj krótką albo graj na skrzydło.
M. Masny: Nie, nie. "Tak to ne hodi". Ja gram swoja grę i jak na razie źle nam nie idzie.(śmiech)

W. Potocki: Zdobywacie dużo punktów z kontr. Czy to znaczy, że już jesteście zgrani i może pan rzucać piłki kolegom w ciemno?
M. Masny: To się zaczyna od dobrej gry w polu. A jeśli chodzi o zgranie, to zawsze może być lepiej. Wciąż pracujemy na treningach i jestem pewien, że to nie jest jeszcze szczyt naszych możliwości. Najlepiej trzeba grać w play off.

W. Potocki: Po pochwałach, jakie pan zbiera, widać, że już się pan zaaklimatyzował w Kędzierzynie.
M. Masny: Chyba tak.(śmiech) Mieszkam z żoną i dwoma córkami. Starsza chodzi tu do przedszkola, a młodsza Andrea ma dopiero 1,5 roku. Moje trzy panie nie opuściły jeszcze żadnego meczu w hali Azoty i cieszą się razem ze mną z kolejnych zwycięstw. Do Olsztyna oczywiście nie pojadą, ale będą oglądały nasze spotkanie w telewizji.

W. Potocki: Często jeździ pan na Słowację?
M. Masny: Mam do domu w Żylinie - tylko 170 kilometrów. To dokładnie tyle samo co z Sosnowca, gdzie grałem rok temu. Wszyscy się wtedy śmiali, że mieszkam za granicą, a mam do domu bliżej niż Polacy.

W. Potocki: Gdzie wiec spędzicie święta?
M.Masny: Jak to gdzie? W Żylinie. Ale na Sylwestra chyba wrócę do Kędzierzyna.

W. Potocki: Siatkówka to pana zawód, a jakie sporty jeszcze pan uprawia?
M. Masny: W telewizji oglądam najchętniej piłkarską Ligę Mistrzów i koszykówkę, w którą czasami gram z kolegami. Kiedyś, jak byłem młodym chłopakiem, grałem dość dobrze w tenisa stołowego.

W. Potocki: No to chyba ogrywa pan teraz wszystkich na obozach
M.Masny: Zdarza się, ale czasami ktoś bywa lepszy.

W. Potocki: Jak pan spędza wolny cza w Kędzierzynie?
M. Masny: Najlepiej znam parki i dziecięce place zabaw, gdzie często chodzę z córkami. Właśnie zabawy z nimi zajmują mi najwięcej czasu. To jednak bardzo miłe obowiązki. A kiedy jestem na chwilę sam, to lubię surfować po internecie.

W. Potocki: Wróćmy do siatkówki. Myśli pan, że trenerzy kadry Słowacji wiedzą o pana dobrej grze w polskiej lidze?
M. Masny: Emanuelle Zanini to profesjonalistą i mam nadzieję, że dochodzą do niego opinie o mojej grze. Słowackie gazety dużo piszą o polskiej lidze.

W. Potocki: Jest pan w kadrze Słowacji?
M. Masny: Ostatnio byłem (śmiech) i mam nadzieję, ze się nic w tym względzie nie zmieniło.

W. Potocki: Może Zanini przyjedzie zobaczyć pana w akcji?
M. Masny: To całkiem możliwe. Trener prowadzi w serie B zespól z Werony, ale jest profesjonalistą i nie wykluczam, ze pojawi się w Kędzierzynie, by zobaczyć jak gram.

W. Potocki: Na pewno już wie, że idzie panu i ZAKSIE znakomicie. Może przyszedł czas na medal zdobyty w Polsce.
M. Masny: To jeszcze daleka droga, ale bardzo bym chciał go zdobyć. Mam co prawda dwa tytuły mistrza Słowacji i jeden brązowy medal, ale to było dawno, sześć czy siedem lat temu.

W. Potocki: Czujecie presję? Teraz każdy tylko patrzy, kiedy ZAKSA przegra.
M. Masny: Nie każdy. Nasi kibice czekają na kolejne zwycięstwa, ale my nie czujemy wielkiego stresu. Jeśli ktoś nas pokona, to będzie znaczyło, że był lepszy i nic więcej. Świat się nie zawali, a tydzień później znów wyjdziemy, by wygrać. Mam jednak nadzieję, że w Olsztynie to my będziemy lepsi.

Źródło: sportowefakty.pl