Strona główna
Aktualności
Wywiady
Fotoreportaże
Filmy


Historia klubu
Sala Chwały
Sukcesy
Kędzierzyński Panteon Sławy
Skład
Nasi zawodnicy
Grali u nas
Trenerzy ZAKSY
Ciekawostki
Hala Azoty


Terminarz 2023/24
Tabela (2023/24)
Sezon 2022/23
Sezon 2021/22
Sezon 2020/21
Sezon 2019/20
Sezon 2018/19
Sezon 2017/18
Sezon 2016/17
Sezon 2015/16
Sezon 2014/15
Sezon 2013/14
Sezon 2012/13
Sezon 2011/12
Sezon 2010/11
Sezon 2009/10
Sezon 2008/09
Sezon 2007/08
Sezon 2006/07
Sezon 2005/06
Sezon 2004/05
Medalisci MP


Puchar Polski 2024
Puchar Polski 2023
Puchar Polski 2022
Puchar Polski 2021
Puchar Polski 2020
Puchar Polski 2019
Puchar Polski 2018
Puchar Polski 2017
Puchar Polski 2016
Puchar Polski 2015
Puchar Polski 2014
Puchar Polski 2013
Puchar Polski 2012
Puchar Polski 2011
Puchar Polski 2010
Puchar Polski 2009
Puchar Polski 2008
Puchar Polski 2007
Puchar Polski 2006
Puchar Polski 2005
Zdobywcy PP


Liga Mistrzów 23/24
Liga Mistrzów 22/23
Liga Mistrzów 21/22
Liga Mistrzów 20/21
Liga Mistrzów 19/20
Liga Mistrzów 18/19
Liga Mistrzów 17/18
Liga Mistrzów 16/17
Puchar CEV 14/15
Liga Mistrzów 13/14
Liga Mistrzów 12/13
Liga Mistrzów 11/12
Puchar CEV 10/11
Puchar CEV 09/10


O nas
Wygaszacze ekranu
Puzzle
Tapetki na pulpit
Galeria
Karykatury
Zawodnik miesiaca
Sondy

Nasi zawodnicy

Erik Shoji


Kiedy po siedmiu latach gry i zdobyciu złotego medalu Ligi Mistrzów z Grupą Azoty ZAKSĄ Kędzierzyn-Koźle pożegnał się Paweł Zatorski, naturalnym się stało, że klub będzie szukał zawodnika, który będzie w stanie zastąpić jednego z najlepszych libero na świecie. Już w połowie sezonu media donosiły, że w kręgu zainteresowań Sebastiana Świderskiego jest reprezentant Stanów Zjednoczonych, zawodnik Fakieła Nowy Urengoj, Erik Shoji.

4 lipca klub na swojej oficjalnej stronie poinformował, że następcą Pawła Zatorskiego będzie urodzony w Honolulu na Hawajach trzydziestojednoletni libero reprezentacji USA - Eric Shoji.

- Jestem bardzo podekscytowany możliwością gry w Polsce. Cieszę się, że trafię właśnie do ZAKSY, bo to klub, który ma znakomitą reputację. O ZAKSIE słyszałem dużo dobrego zarówno od Davida Smitha, jak i pozostałych zawodników. Nie mogę się doczekać również walki w Lidze Mistrzów, gdzie klub stanie w roli obrońcy trofeum - mówił po podpisaniu kontraktu z ZAKSĄ nasz nowy libero.


Erik Shoji
Data i miejsce urodzenia: 24 sierpnia 1989, Honolulu
Wzrost: 184 cm
Waga: 83 kg
Zasięg w ataku: 330cm
Zasięg w bloku: 321
Pozycja na boisku: Libero
Dotychczasowe kluby Stanford University (2009-2012); CV Mitteldeutschland (2012–2013); Hypo Tirol Volleyballteam (2013-2014); Berlin Recycling Volleys (2014-2016); Lokomotiw Nowosybirsk (2016-2017); Taiwan Excellence Latina (2017-2018); Fakieł Nowy Urengoj (2018-2021); ZAKSA Kędzierzyn-Koźle (od 2021)
Największe sukcesy klubowe: mistrzostwo Austrii 2014 (Hypo Tirol Volleyballteam), Puchar Austrii 2014 (Hypo Tirol Volleyballteam), wicemistrzostwo Niemiec 2015 (Berlin Recycling Volleys),brązowy medal LM 2015 (Berlin Recycling Volleys), mistrzostwo Niemiec 2016 (Berlin Recycling Volleys), Puchar Niemiec 2016 (Berlin Recycling Volleys), Puchar CEV 2016 (Berlin Recycling Volleys), brązowy medal mistrzostw Rosji 2017 (Lokomotiw Nowosybirsk), brązowy medal mistrzostw Rosji 2019 (Fakieł Nowy Urengoj), Puchar Polski 2022 (ZAKSA), mistrzostwo Polski 2022 (ZAKSA), Złoto w Lidze Mistrzów 2022 (ZAKSA), Puchar Polski 2023 (ZAKSA), wicemistrzostwo Polski 2023 (ZAKSA), złoto w Lidze Mistrzów 2023 (ZAKSA)
Największe sukcesy reprezentacyjne: wicemistrzostwo Ameryki Północnej, Środkowej i Karaibów Kadetów 2006, brązowy medal mistrzostw Ameryki Północnej, Środkowej i Karaibów 2008, mistrzostwo Ameryki Północnej, Środkowej i Karaibów Kadetów 2013, 2017, II miejsce w rozgrywkach o Puchar Panamerykański 2014, złoty medal w Lidze Światowej 2014, brązowy medal w Lidze Światowej 2015, złoty medal w Pucharze Świata 2015, brązowy medal w Pucharze Świata 2019, brązowy medal IO w Rio de Janeiro 2016, brązowy medal Ligi Narodów 2018, brązowy medal mistrzostw świata 2018, srebrny medal Ligi Narodów 2019, srebrny medal Ligi Narodów 2022, srebrny medal Ligi Narodów 2023, mistrzostwo Europy 2023
Indywidualne wyróżnienia: najlepszy broniący Mistrzostw Świata Kadetów 2007, najlepszy libero, broniący i przyjmujący Mistrzostwa Ameryki Północnej, Środkowej i Karaibów Juniorów 2008, najlepszy libero Pucharu Świata 2015, najlepszy libero Ligi Narodów 2019

Erik Shoji urodził się 24 sierpnia 1989 roku w Honolulu, a swoją karierę siatkarską rozpoczął w 2009 roku na Uniwersytecie w Stanford, który uchodzi za jedną z najlepszych uczelni w USA. Tam bracia Shoji (Starszy o dwa lata Kawika jest rozgrywającym - przyp.red.), których ojciec Dave'a Shoji był trenerem kobiet na Uniwersytecie Hawajskim w zespole M?noa Rainbow Wahine, występowali w drużynie uniwersyteckiej. Wcześniej ojciec braci Shoji był też czynnym zawodnikiem grającym w zespole Uniwersytetu Santa Barbara w Kaliforni.

Po trzech latach gry w Stanach Zjednoczonych Erik przeniósł się na kontynent europejski do ligi niemieckiej. Pierwszy kontrakt podpisał z Chemie Volley Mitteldeutschland (2012/2013), skąd po roku gry trafił do austriackiego Hypo Tirol Volleyballteam(2013/2014), gdzie spędził również jeden sezon.

Grając jeszcze w swoim kraju, zdobywał medale w kategorii kadetów i juniorów, a w 2013 roku zdobył pierwszy złoty medal w Mistrzostwach Ameryki Północnej, Środkowej i Karaibów w "dorosłej" siatkówce. W 2014 roku na stałe wszedł do reprezentacji Stanów Zjednoczonych, zdobywając z nią złoty medal Ligi Światowej. Grając w reprezentacji kadetów i juniorów otrzymywał też indywidualne nagrody. W 2007 roku był to tytuł najlepszego broniącego mistrzostw świata kadetów, a w 2008 roku najlepszego libero, broniącego i przyjmującego Mistrzostw Ameryki Północnej, Środkowej i Karaibów Juniorów.

Po roku gry w Austrii w 2014 roku przeniósł się do czołowego zespołu Bundesligi Berlin Recycling Volleys, z którym wywalczył wicemistrzostwo i mistrzostwo Niemiec (2015,2016), Puchar Niemiec (2016), Puchar CEV (2016) i brązowy medal Ligi Mistrzów (2015). Lata 2016-2021 spędził już w lidze rosyjskiej z roczną przerwą na grę w lidze włoskiej. Najpierw grał w Lokomotiwie Nowosybirsk (2016/2017), a potem w Fakieł Nowy Urengoj (2018/2021), zdobywając brązowy (2017) medal mistrzostw Rosji z Lokomotivem Novosybirsk i taki sam z Fakiełem (2019).

Okres gry w Niemczech i w Rosji to również sukcesy reprezentacyjne Erika w Lidze Światowej, Pucharze Świata, w Lidze Narodów, mistrzostwach świata i ten najważniejszy - brązowy medal IO w Rio de Janeiro. Indywidualnie Erik Shoji został wybrany najlepszym Libero Pucharu Świata 2015 i najlepszym Libero 2019 roku.

Mało kto jednak wie, że Kawika i Erik Shoji mają japońskie korzenie, o czym mówili podczas Igrzysk w Tokio, a historia ich rodziny jest o tyle interesująca, co dramatyczna.

Historia Kobe i Chizuko Shoji, dziadków reprezentantów USA, jest częścią jednego z bardziej trudnych momentów w historii USA. Dorastali w odległości około 15 mil od siebie w południowej Kalifornii, ale spotkali się dopiero w mrocznych okolicznościach po rozpoczęciu II wojny światowej.

Krótko po zbombardowaniu Pearl Harbor 7 grudnia 1941 roku prezydent Franklin D. Roosevelt podpisał dekret 9066, który umieścił w obozach internowania ponad 100 000 mieszkańców Zachodniego Wybrzeża japońskiego pochodzenia. Mimo że większość stanowili obywatele amerykańscy, nadal byli uwięzieni z powodu niesłusznego strachu, że staną po stronie Japończyków podczas II wojny światowej.

Minęły dziesięciolecia, zanim rząd Stanów Zjednoczonych przeprosił za te działania. Prezydent Ronald Reagan podpisał w 1988 r. ustawę, która przyznawała rekompensaty ocalałym z obozów, a prezydent Bill Clinton przesłał im przeprosiny za "uprzedzenia rasowe, histerię wojenną i brak przywództwa politycznego".

Kobe i Shizuko Shoji spotkali się w jednym z tych obozów w Poston w Arizonie.

"Pamiętam zabawną historię, którą moja babcia opowiadała nam o tym, jak chłopcy wychodzili i grali w piłkę nożną i baseball, a dziewczyny siedziały tam i patrzyły" - opowiadał Erik Shoji. "Moja babcia powiedziała nam, że oglądała zabawy mojego dziadka i wiedziała, że się w nim podkochuje i chce go poznać".

Poznali się bliżej i pobrali, zanim Kobe wyruszył, by walczyć w II wojnie światowej jako część 442 Regimental Combat Team.Jednostka składała się prawie wyłącznie z żołnierzy amerykańskich drugiego pokolenia pochodzenia japońskiego, którzy walczyli w Europie podczas II wojny światowej.

"To naprawdę niesamowita, fascynująca, nieopowiedziana wcześniej historia o lojalności i bohaterach" - mówił na IO w Tokio Kawika Shoji, który przytoczył slowa swojej babci: "Pamiętam tylko, że po prostu [mój mąż] powiedział mi , że chce udowodnić swoją lojalność wobec naszego kraju i dlatego zgłosił się do wojska."

I o rany, wysłuchanie tej historii w młodym wieku i uświadomienie sobie i zrozumienie jego bezinteresowności i wytrwałości przez ten czas było bardzo inspirujące. To wiele mówi o jego postaci, a także o innych ludziach, z którymi poszedł na wojnę - opowiadał ze wzruszeniem Erik.

Bracia Shoji reprezentują swój kraj inaczej, poprzez sport, a nie służbę wojskową. Pomogli USA zdobyć brązowy medal w 2016 roku w Rio de Janeiro i wrócili na drugie igrzyska olimpijskie w Japonii. Ich dziadkowie byli wielkimi fanami sportu, kiedy jeszcze żyli, chodzili na wiele meczów Kawiki i Erika. Do dziś dostarczają inspiracji swoim wnukom.

- Myślę, że po prostu byliby w siódmym niebie, gdyby wiedzieli, że jedziemy na nasze drugie igrzyska olimpijskie - powiedział Erik Shoji. - Niestety. nie mogą nas oklaskiwać, ale wiemy, że w pewnym sensie to oglądają. Wiem, że byliby z nas tacy dumni. Cieszymy się, że możemy opowiedzieć ich historię i poinformować ludzi, skąd pochodzi nasza rodzina - oświadczył Eric Shoji, Amerykanin japońskiego pochodzenia urodzony na Hawajach w Honoluliu.

Od nowego sezonu Erik Shoji przenosi się do Kędzierzyna-Koźla. - Zdaję sobie sprawę, że zarówno Liga Mistrzów, jak i PlusLiga są bardzo mocne, jestem jednak gotów dołączyć do drużyny i dam z siebie wszystko, abyśmy razem mogli walczyć o jak najlepsze rezultaty na wszystkich frontach - mówi nowy libero Grupy Azoty ZAKSA Kędzierzyn-Koźle, który z powodzeniem chce zastąpić Pawła Zatorskiego.

Autor: Janusz Żuk