PlusLiga

SEZON 2018/2019

---

---

KLASYFIKACJA KOŃCOWA

1.	ZAKSA Kędzierzyn-Koźle
2.	Onico Warszawa
3.	Jastrzębski Węgiel
4.	Warta Zawiercie
5.	Czarni Radom
6.	Skra Bełchatów
7.	Resovia Rzeszów
8.	GKS Katowice
9.	Trefl Gdańsk
10.	AZS Olsztyn
11.	Cuprum Lubin
12.	Stocznia Szczecin
13.	MKS Będzin
14.	Stocznia Szczecin

POSEZONOWE REFLEKSJE

Srebrny medal w sezonie 2017/2018 poczytano w klubie jako porażkę, więc do kolejnych rozgrywek przystąpiono z zamiarem powrotu na tron. W tym celu zbudowano zespół, w którym zachowano główne jego ogniwa. Nowymi twarzami w wyjściowej siódemce byli tylko atakujący Łukasz Kaczmarek i przyjmujący Olek Śliwka.

Początek ligi pokazał, że ZAKSA i w tym sezonie zamierza grać o najwyższe cele. Do zakończenie roku kalendarzowego siatkarze Andrei Gardiniego w lidze szli od wygranej do wygranej i chociaż zwycięstwa nie przychodziły łatwo, 2018 rok ZAKSA kończyła z 13 wygranymi i przewagą 9 punktów nad drugim zespołem ONICO Warszawa. Niespodzianką było natomiast odległe 11 miejsce Resovii Rzeszów i szóste Skry Bełchatów.

Pod koniec stycznia siatkarze Andrei Gardiniego zdobyli Puchar Polski, co pozwoliło nieco swobodniej myśleć o walce o medale, mając w kolekcji już pierwsze trofeum, ale właśnie wtedy dały o sobie znać kontuzje (przede wszystkim Sama Deroo) oraz zmęczenie. Jak rok wcześniej 16 lutego ZAKSA potknęła się na słabiutkiej Resovii, która dzięki temu zwycięstwu podźwignęła się w tabeli, a potem przegrała jeszcze z Onico Warszawa i zaległy mecz z Treflem Gdańsk. Sezon kończyła jednak na pierwszym miejscu, mając pięć punktów przewagi nad drugim zespołem Onico.

Tak jak w poprzednim sezonie do walki o medale przystąpiło sześć zespołów. Rzutem na taśmę załapała się Skra, natomiast Resovia po ras pierwszy od wielu lat wypadła z gry o podium PlusLigi.

Kiedy zespoły z miejsc 3-6 grały o półfinały, drużyny ZAKSY i Onico czekały na swoich rywali i obawiały się o formę. Pierwszy zimny prysznic spłynął na nasz zespól, gdy po trzech tygodniach przerwy przyszło nam grać w hali "Azoty" pierwszy mecz półfinałowy z Wartą Zawiercie, tą samą, którą nasz zespół pokonał w półfinałach Pucharu Polski. Okazało się bowiem, że wszystkie obawy znawców siatkówki co do formy pauzujących zespołów się spełniły i to goście odnieśli pierwsze zwycięstwo. Nie był to jednak koniec negatywnych emocji, gdyż w kolejnym meczu przy ogłuszającym dopingu "Jurajskich Rycerzy" gospodarze prowadzili 2:0 i byli o krok od wygrania całego meczu, a więc wyeliminowania ZAKSY z walki o złoty medal. Tylko pokerowa zagrywka Andrei Anastasiego, który ściągnął z boiska nieskutecznego Łukasza Kaczmarka, a nie mając zdrowego drugiego atakującego, do gry desygnował Olka Sliwkę, uratowała zespół przed porażką. Po wygranym Tie-breaku ZAKSA na szczęście wyrównała stan rywalizacji do dwóch wygranych, a w kolejnym meczu odniosła zwycięstwo i awansowała do finału.

Tak o tych chwilach mówił Sam Deroo: - Nigdy nie zapomnę tego, co się działo w naszych głowach, kiedy po porażce w pierwszym półfinale z zawiercianami, w drugim przegrywaliśmy już 0:2. Wtedy powiedzieliśmy sobie, że jeśli wyjdziemy z tego, to sukces będzie smakował jeszcze lepiej. Dla mnie to była walka na śmierć i życie. Znaleźliśmy się pod ścianą i wydawało się, że nie ma wyjścia z tej sytuacji. Punkt po punkcie dążyliśmy do tego, by odzyskać swój poziom. Pewnie najłatwiej byłoby się poddać i może wiele drużyn by tak zrobiło, ale nie my.

W finale siatkarze ZAKSY Kędzierzyn-Koźle trafili na Onico Warszawa, które w półfinale pokonało Jastrzębski Węgiel i znów nie obyło się bez negatywnych emocji. W pierwszym meczu rozgrywanym na własnym parkiecie kędzierzynianie prowadzili 2:0, kiedy rywale się obudzili. Wygrali trzeci set i czwarty na przewagi. O wszystkim miał zadecydować tie-break, w którym o krok do przodu byli nasi rywale. Kiedy na blok nadział się Łukasz Kaczmarek, rywale mieli piłkę meczową. I wtedy zaczęła się nerwówka. 15 punkt dla Onico zdobył co prawda Penczew, ale po protestach ZAKSY sędzia Wojciech Maroszek zmienił decyzję, uznając, że przyjęcie Piotra Łukasika było podwójne. Rozpętała się burza, po której czerwoną kartkę otrzymał Łukasz Kaczmarek, więc warszawianie znowu mieli piłkę meczową, ale tym razem ZAKSA nie dała się ograć. Przez blok nie przebił się Maciej Muzaj, a po chwili punkt zdobył Rafała Szymura i to nasi siatkarze mieli pierwsze finałowe zwycięstwo, chociaż przy niemilknących oskarżeniach uznających błąd sędziego.

W kolejnych dwóch meczach nie było już tak negatywnych emocji. ZAKSA wygrała drugi mecz, tym razem na Torwarze i 4 maja 2019 r. w hali "Azoty" przystąpiła do decydującej rozgrywki. Ale również i ten mecz nie był łatwy, a decydujące dla wyniku znaczenie miał trzeci set wygrany przez ZAKSĘ 32:30. To w tej partii swoją zagrywką pociągnął wynik wprowadzony na zmianę Brandon Koppers. Po zwycięstwie w tej partii nasi siatkarze wygrali również kolejną i w wypełnionej po brzegi hali "Azoty" mogli świętować upragniony tytuł mistrza Polski, wywalczony z takim trudem.

-Ten trzeci set obrazował całą fazę play-off. Wróciliśmy po tym, jak byliśmy prawie poza play-offami, kiedy przegraliśmy mecz z Zawierciem i przegrywaliśmy 2:0 w Zawierciu, dziś podobnie wróciliśmy w trzecim secie - komentował na gorąco pley-offy kapitan niebiesko-biało-czerwonych Ben Toniutti, a Sam Deroo dodał: - Myślę, że głównym podsumowaniem sezonu powinno być zdanie, że wygraliśmy ten tytuł, jako drużyna. To jest dowód na to, że potrzebny jest cały zespół. To najważniejsze, co powinniśmy zapamiętać, również na przyszłość. Każdy jest ważny, bo nigdy nie wiesz, kiedy dopadnie cię gorszy moment, a osoba, która wejdzie za ciebie da radę. Jestem naprawdę dumny z drużyny.

Runda play-off

Finał

Mecz o brązowy medal

Półfinały

Ćwierćfinały

Runda zasadnicza

I kolejka

II kolejka

III kolejka

IV kolejka

V kolejka

VI kolejka

VII kolejka

VIII kolejka

IX kolejka

X kolejka

XI kolejka

XII kolejka

XIII kolejka

XIV kolejka

XV kolejka

XVI kolejka

XVII kolejka

XVIII kolejka

XIX kolejka

XX kolejka

XXI kolejka

XXII kolejka

XXIII kolejka

XXIV kolejka

XXV kolejka

XXVI kolejka