Jeszcze nie tak dawno oczekiwaliśmy na rozpoczęcie rozgrywek serii A i snuliśmy domysły, co do występów poszczególnych zespołów, analizując ich stan posiadania, rezultaty spotkań sparingowych i możliwości poszczególnych zawodników. Obecnie po pięciu kolejkach można pokusić się o pierwsze podsumowania i choć na wiele wniosków jest jeszcze za wcześnie, warto przyjrzeć się grze niektórych drużyn poprzez wyniki statystyk zamieszczonych na stronie internetowej PLS.

Chociaż zdajemy sobie sprawę, jak złudne mogą być takie porównania, jednak uważamy, że warto, choćby dla zabawy, prześledzić rankingi drużynowe i wyniki poszczególnych zawodników, aby zyskać pełniejszy obraz gry wszystkich zespołów i samych siatkarzy.

ATAK

W tym rankingu zdecydowanie przewodzą liderzy rozgrywek, czyli Skra, Pamapol i Olsztyn i nie ma w tym niczego dziwnego, wszak mecze wygrywa się, zdobywając punkty, przeważnie z ataku.Podobnie przedstawia się klasyfikacja indywidualna. Cieszy na pewno wysokie miejsce Karola Szramka ze skutecznością 63 %, ale martwi niska skuteczność pozostałych zawodników Mostostalu zajmujących lokaty pod koniec trzeciej dziesiątki ze średnią poniżej 50%.Taki stan widać było na przykład w Warszawie, gdzie Mostostal wyraźnie ustępował Politechnice w ataku.

Drużyny z pierwszej trójki w tym rankigu w pierwszej piętnastce maja po trzech zawodników, np.Skra (1. Gruszka;3.Wlazły); PZU (4. Bąkiewicz, 7. Siebek);Pamapol ( 8. Szymanski, 11. Winiarski, 14. Gierczyński). Wnioski nasuwają sie same, a jeśli do tego dodamy, że Politechnika ma aż dwóch zawodników w pierwszej pietnastce ( Szulc i Gradowski) to nie może dziwić niska lokata Mostostalu.

ZAGRYWKA

W tym drugim bardzo ważnym elemencie gry na pierwszym miejscu znajdują się Skra i PZU. Dziwić może bardzo wysoka lokata Radlina, który wyprzedza zarówno Pamapol jak też Politechnikę i znów niska skuteczność Mostostalu i Jastrzębskiego Węgla.

Wysoką lokatę Radlin zawdzięcza Damianowi Domonikowi, który zajmuje 1. miejsce w rankingu indywidualnym ze skutecznością 14,5%. W pierwszej dziesiątce znaleźli się jeszcze:Gradowski, M. Nowak.,Maciejewicz,Winiarski, Szymanski, Józefacki, Bąkiewicz i Siebek.

Tomas Kmet zajmuje 14 miejsce, a tuż za nim uplasował się Lipinski, co zgodne jest z naszymi odczuciami. Serafin i Olejniczak w tym rankingu zajęli miejsca na początku trzeciej dziesiątki.

PRZYJĘCIE

W przyjęciu zagrywki klasyfikacja wygląda zgoła inaczej. Tu na pierwszym miejscu znajduje się PZU AZS, ale tuż za nim drugą lokatę zajmuje Mostostal, wyprzedzając Politechnikę, Pamapol i Skrę.W pierwszej dziesiątce najlepiej przyjmujących sklasyfikowani zostali aż dwaj siatkarze "Mosto": Vartovnik( 77%) i Olejniczak (68%). Natomiast Rafał Musielak i Wojtek Serafin uplasowali sie pod koniec pierwszej dwudziestki. Jak widać, przyjęcie nie zawsze decyduje o skuteczności ataku, bo bełchatowianie, nie licząc libero,w pierwszej dwudziestce maja tylko Milczarka, a przeciez przewodzą w klasyfikacji atakujących.W naszym zespole martwić może niska pozycja Rafała Musielaka, którego usprawiedliwia to, że na pozycji libro gra z konieczności.

OBRONA

Pierwsza trójka przewodzi również w grze obronnej, w której wyraźnym liderem jest Olsztyn ze średnia liczbą ponad pięciu dokładnych obron na set. W klasyfikacji tej Mostostal zajmuje przedostatnie miejsce przed Energią Sosnowiec.W rankingu tym pierwsze miejsca zarezerwowane są dla zawodników grających na pozycji libero. Klasyfikacji przewodzi Kucinski przed Ignaczakiem i Gackiem.Rafał Musielak w tym zestawieniu zajmuje dopiero 52 pozycję.Pod koniec pierwszej trzydziestki sklasyfikowany został Puiotr Lipinski, dalej jest Wojtek Serafin, a pozostali zawodnicy Mostostalu są daleko za nimi Wyraźnie widać, że brak Duszana Kubicy odgrywa tu ogromna rolę, choć dysposycja pozostałych siatkarzy pozostawia wiele do życzenia...

BLOK

W grze blokiem Mostostal zajmuje pierwsze miejsce przed PZU Olsztyn i Jastrzebskim Weglem i zdystansował zarówno drugą jak i trzecią drużynę. Indywidualnie przewodzi tej klasyfikacji Tomas Kmet, który zdobył blokiem 19 punktów i wyrażnie wyprzedza drugiego w tej klasyfikacji Plińskiego. Na początku pierwszej trzydziestki znaleźli sie równiez Sramek, Serafin i Lipinski, trzydziesty piąty jest Januszkiewicz, dalej Augustn i Olejniczak. O ile radością napawać może wysoka pozycja Kmeta, o tyle martwić powinna niska lokata Januszkiewicza i Augustyna. Wyraźnie odczuwa się w Mostostalu brak drugiego środkowego, o większej skuteczności w grze blokiem i w ataku.

Statystyki nie są i nie mogą być miernikiem wartości zespołu, bo nie przedstawiają całego kontekstu gry: dramaturgii spotkań, emocji i zaangażowania, a także róznych nie dających się zmierzyć czynników. Jedanak rzucają pewne światło na mocne i słabe strony zespołów i poszczególnych zawodników.

W ekipie Mostostalu całkowice zawiodły do tej pory zagrywka i obrona. O ile ten drugi element wynika po części z braku na parkiecie Duszana Kubicy, o tyle nieskuteczność zagrywki może niepokoić, zwłaszcza, że nie jest to element wymagający zgrania zespołu, a "Mosto" akurat w tym elemenci dobrze prezentowało się podczas spotkan sparingowych.

Naszą uwagę zwraca bardzo dobra pozycja Szramka , który udanie zastąpił Gromadowskiego i nie najwyższa dyspozycja przyjmujących w ataku. Tu na pewno duże znaczenie ma brak Rafała, który z konieczności gra na pozycji libero. Pozoztaje jednak pytanie, czy Rafał po rocznej przerwie spisywałby się tak doskonale jak przed kontuzją? Dlaczego dawną skuteczność zatracił Olejniczak? Dlaczego Vartovnik w meczu z Politechniką nie otrzymywał piłek? Pytania powyższe oczywiście pozostaną bez odpowiedzi, bo wyrażają tylko nasze wątpliwości, ale warto się nad nimi zastanowić.

W bloku rewelacyjnie wypada Kmet i to on oraz Szramek "ciągną" całą klasyfikację. Niska pozycja Januszkiewicza i grającego bardzo rzadko Augustyna może zastanawiać. Wszak blok jest zadaniem właśnie środkowych, którzy w tym elemencie powinni być najbardziej widoczni. To prawda, że skuteczność bloku nie zawsze musi mieć swój wydźwięk w statystykach, bo nie zawsze dobrze postawiony blok polega na zatrzymaniu atakującego. Jednak w kontekście gry obronnej trudno byłoby zmierzyć pracę bloku, więc pozostawmy to fachowcom.

Tyle liczby, które zawsze są bezduszne, ale niestety nieubłagane. Miejmy nadzieję, że lepsza gra Mostostalu uwidzoczni sie również w nastepnych rankingach, w co nadal głęboko wierzymy.

Artykuł napisałem po czwartej kolejce i obawiam się, że po meczu z Radlinem niektóre wyniki są one już nieaktualne, choć ich wymowa pozostaje, niestety, bez zmian.

Autor: Janusz Żuk