Nasi zawodnicy

Paweł Zatorski

---

Jeszcze zanim zakończył się sezon 2013/2014, zanim Skra zdobyła mistrzostwo Polski, w Internecie pojawiły się pierwsze informacje o pozyskaniu przez ZAKSĘ Pawła Zatorskiego. I chociaż zawodnik przez jakiś czas milczał, już w dniu ostatniej wygranej nad Resovią w finale PlusLigi, zdradził, że był to jego ostatni mecz w barwach jego macierzystego klubu. Ze łzami w oczach zdradził, że władze Skry nie są zainteresowane jego dalsza grą w tym zespole. - Mistrzostwo to miłe uczucie na pożegnanie, tym bardziej żal jest opuszczać Bełchatów, bo stworzyliśmy naprawdę fajną drużynę…- mówił przez łzy.

6 maja ZAKSA oficjalnie poinformowała, że w nowym sezonie reprezentacyjny libero zagra w naszym klubie.

W rozmowie z PAP Zatorski przyznał, że zdecydował się na grę w ZAKSIE, bo to jeden z najlepszych zespołów w Polsce, z wieloma klasowymi zawodnikami. - Z jednej strony pożegnałem się z bardzo dobrą drużyną, z drugiej miałem to szczęście, że chyba udało mi się wyrobić o sobie dobrą opinię i mogłem wybrać spośród propozycji liczących się klubów".

Urodzony 21 czerwca 1990 w Łodzi Paweł Zatorski jest wychowankiem Skry Bełchatów. Od 2010 roku reprezentował barwy aktualnych mistrzów Polski, wcześniej grając w II zespole Skry oraz przez dwa sezony (2008-2010) na wypożyczeniu w AZS-ie Częstochowa. Ze Skrą zdobył dwa mistrzostwa oraz jedno wicemistrzostwo kraju, dwa Puchary Polski, srebro Ligi Mistrzów i zajmował drugie oraz trzecie miejsce podczas Klubowych Mistrzostw Świata (w 2010 roku wybrano go najlepszym libero tej imprezy). Jednak trofea Pawła Zatorskiego sięgają lat 2006-2007, kiedy to zdobywał medale w kategorii juniorów i kadetów.

Zainteresowanie sportem Paweł Zatorski wyniósł z rodzinnego domu, bowiem jego rodzice są absolwentami AWF-u. - Kiedy razem z żoną uczyłem wychowania fizycznego, często się składało, ze na zajęciach pozalekcyjnych były z nami dzieci - zdradza Pan Jacek Zatorski, ojciec Pawła.- Zauważyliśmy też, że na tle swoich rówieśników Paweł dysponował dużymi predyspozycjami ruchowymi. Jest przy tym niezwykle pracowity i ambitny, a to jest warunek, aby osiągać sukcesy.

Wsparcie rodziny podkreśla również Paweł, który jednak zaznacza, że rodzice pozostawili mu dużą swobodę, jeśli chodzi o wybór drogi życiowej. - Jestem niezwykle wdzięczny rodzicom, że dobrze zostałem pokierowany, że, kiedy musiałem podjąć jakąś decyzję, mogłem liczyć na ich wsparcie.

Pierwsze sportowe kroki libero ZAKSY stawiał w piłce nożnej, ale nie trwało to długo. - Nie żałuję tego, ze wcześniej grałem w piłkę, bo teraz te umiejętności gry nogą czy głową się przydają - mówi. - A tak w ogóle to cieszę się, ze potrafię grać w tenisa, w piłkę i nie muszę denerwować się, że odstaję od innych.

W szkole podstawowej nie tylko w piłce nożnej Paweł odnosił sukcesy. Nauczyciel wychowania fizycznego Bogdan Krzak kolekcjonuje w albumie zdjęcia ilustrujące wyczyny swoich uczniów. Zdjęcia Pawła pojawiają się co kilka stron. Na jednym z nich jest z kolegami z drużyny pływackiej. Podczas olimpiady dzieci i młodzieży długo nie mógł sobie wybaczyć, że przegrał o ułamki sekund z chłopakami trenującymi pływanie w Skrze. Na kolejnej fotografii Paweł gra w ping-ponga. Krzak przewija kilka stron i widzimy 13-latka, trochę zmieszanego, stojącego z pucharem. W 2003 roku wybrano go najlepszym sportowcem w szkole. I jeszcze jedna fotografia - tym razem Paweł stoi na najwyższym stopniu podium i odbiera puchar. - To zdjęcie zrobiono podczas zawodów lekkoatletycznych. Dla chłopaka w szóstej klasie podstawówki dobry wynik w skoku wzwyż to 1,40 metra, a półtora metra to świetny rezultat. Paweł bez żadnego treningu skoczył 1,65 metra. Nie mogliśmy w to uwierzyć - wspomina Krzak.

Zdjęcia przekonują nas, że Zatorski mógł odnieść sukces w wielu dyscyplinach, ale dość szybko postawił na siatkówkę. Wszystko zaczęło się przypadkiem. Paweł poszedł na trening siatkarski starszego o dwa lata brata Tomasza. Miał być tylko kibicem, ale okazało się, że brakuje jednego zawodnika. Na prośbę trenera rozgrzał się i wszedł na boisko. Poszło mu świetnie. - I już został w siatkówce - ojciec Pawła, pan Jacek, uśmiecha się, gdy opowiada nam tę historię. Niedługo później podczas zawodów międzyszkolnych drużyna "Zatora" deklasowała reprezentację innej z bełchatowskich szkół. W pewnej chwili do Krzaka podeszła trenerka tamtej ekipy. "Mam prośbę. Mógłby mu pan powiedzieć, żeby nie zbijał tak mocno? Boję się, że zrobi moim dzieciom krzywdę" - prosiła, pokazując na Pawła, który w czwartej klasie był wysoki, serwował z wyskoku i potrafił mieć siedem czy osiem asów serwisowych z rzędu. Dopiero później okazało się, że wzrost będzie jego ograniczeniem. I pozostanie mu pozycja libero.

W 2007 roku trzeba było podjąć ważną decyzję. Paweł chciał przenieść się z Bełchatowa do Szkoły Mistrzostwa Sportowego w Spale. Mama, pani Iza, też wuefistka, nie była przekonana do tego pomysłu, ale pan Jacek wiedział, że SMS, kuźnia siatkarskich talentów, to najlepsze rozwiązanie. W Spale grał wtedy utalentowany libero, rok starszy Adam Swaczyna, ale to Paweł pojechał do Austrii na mistrzostwa Europy kadetów. Polacy doszli do finału, w którym przegrali 2:3 z Francją, z Benjaminem Toniuttim i Earvinem N'Gapethem w składzie. - Do dziś pamiętam, jak Paweł wtedy w Wiedniu płakał - wspomina ojciec Pawła.

Bełchatów był świadkiem wyczynów sportowych młodego Pawła, który wraz z klubem zdobył dwa tytuły mistrza Polski, wicemistrzostwo, dwa razy Puchar Polski i Superpuchar oraz srebrny i brązowy medal Klubowych Mistrzostw Świata. Także w tym mieście, już jako czołowy zawodnik ligi, Zatorski nie potrafił ukryć emocji. W sezonie 2013/14 Skra z nim w składzie wywalczyła pierwsze od trzech lat mistrzostwo Polski. Po zakończeniu decydującego spotkania kibice w Hali "Energia" widzieli, jak libero nie potrafił powstrzymać łez i słyszeli, jak zapłakany ogłosił odejście z drużyny.

- O tym, że nie zostanę w Skrze wiedziałem od dłuższego czasu. Wiedziałem, że nie jestem widziany w składzie przez włodarzy na następny sezon - zdradził po ostatnim meczu. Wybrał ZAKSĘ, chociaż ofert było więcej i nie wszystkie z kraju. Jedną z nich była Resovia, a drugą ZAKSA. Na koniec pojawiła się jeszcze oferta z zagranicy, ale z tej nasz nowy libero zrezygnował, bo, jak mówi, dogadany był już z naszym klubem.

Wybrał ZAKSĘ Kedzierzyn-Koźle. Pierwszy sezon nie był najlepszy dla nowego klubu ambitnego libero, ale cierpliwośc została nagrodzona. Od 2016 roku ZAKSA trzykrotnie zdobywała mistrzostwo Polski, dwa razy Puchar Polski, a raz Superpuchar, a współautorem tych wszystkich sukcesów jest Paweł Zatorski.

-W Kędzierzynie czuję się jak w domu, do tego od kilku lat mamy wyjątkową drużynę, w której panuje świetna atmosfera. To wszystko sprawia, że jakiekolwiek zmiany w tej chwili nie były mi potrzebne. Z dumą będę dalej nosił koszulkę ZAKS-y – mówi Zatorski, który już siódmy sezon ubierze trójkolorowy strój.

Autor: Janusz Żuk,
Cytaty: itvbelchatow.pl