Trenerzy ZAKSY

Michał Chadała

Michał Chadała z niewielkimi przerwami od 1997 roku związany jest z kędzierzyńską siatkówką, najpierw jako zawodnik wielkiego Mostostalu, później jako szkoleniowiec kędzierzyńskiej młodzieży, wreszcie jako trener Młodej ZAKSY, z którą w 2013 roku zdobył brąz. Po rezygnacji Oskara Kaczmarczyka stał się jednym z najbardziej oczywistych kandydatów na stanowisko asystenta Sebastiana Świderskiego, z którym niegdyś jako zawodnik rywalizował o miejsce w szóstce. I nie trzeba było długo czekać, aby te przypuszczenia się urzeczywistniły. - Bardzo się cieszę, że na mnie postawiono i ze swojej strony mogę powiedzieć, że będę robił wszystko, by pomóc w stworzeniu fajnej ekipy i by wszyscy byli zadowoleni z naszej pracy - mówił tuż po nominacji.

Michał Chadała swoją zawodniczą karierę rozpoczynał w Avii Świdnik, ale zanim trafił do siatkówki przez osiem lat uprawiał pływanie. Kiedy jednak za namową brata i ojca zajął się siatkówką, jego kariera potoczyła się błyskawicznie. Pierwsze "złoto" wywalczył w Częstochowie w 1997 roku, ale już za rok grał w Mostostalu, z którym trzy razy świętował mistrzostwo Polski i dwukrotnie zdobył Puchar Polski. Potem był nieudany wyjazd do Włoch i powrót do rodzimej ligi, najpierw do Olsztyna, potem do Mostostalu, z którym nie odnosił już sukcesów. Po trzech sezonach spędzonych w Bełchatowie, z którym wywalczył kolejne tytułu, ale grał niewiele z powodu urazu, na rok związał się z Gwardią Wrocław. Jednak kontuzja barku nie pozwoliła na dalsze kontynuowanie kariery i z tego powodu Michał postanowił zakończyć karierę.

Wrócił do Kędzierzyna, gdzie zastąpił Rolanda Dembończyka w pracy z juniorami, a kiedy powstała Młoda Liga, Prezes Pietrzyk postanowił powierzyć mu prowadzenie Młodej ZAKSY.

Po czterech sezonach pracy z Młodą ZAKSĄ teraz przychodzi znacznie trudniejszy egzamin. O swojej koncepcji pracy tak mówi: - Jak w każdym teamie, trzeba w zespole wytworzyć fajną atmosferę do współpracy i porozumienie na linii zawodnicy - trenerzy, tak żebyśmy tworzyli jedną wielką rodzinę, a przecież wiadomo, że - jak to w rodzinie - jest raz lepiej, raz gorzej. Najważniejsze jednak, żeby iść do przodu i rozwijać się. Mówiąc natomiast o wzorcach, które są mu bliskie, nie wskazał jednego szkoleniowca. - Wiadomo, że od każdego trzeba brać to, co najlepsze i dodawać coś od siebie. Razem z Sebastianem na pewno nie chcielibyśmy ślepo podążać za jakimś wzorem. Zresztą mieliśmy tylu szkoleniowców, że każdy z nich nas pewno pozostawił w nas coś dobrego i chcemy z tego skorzystać.

Michał wie, że czeka go trudne zadanie i praca pełna wyrzeczeń. - Jak jesteś zawodnikiem, to trzeba "tylko" dbać o siebie, grać i wypoczywać. A jak się jest trenerem, to musisz cały czas pracować i mieć wszystko na uwadze - mówi. Jednak wie też, że sukcesy są w stanie zrekompensować ten wysiłek i tego właśnie mu życzymy.

Autor: Janusz Żuk

Sylwetka Michała Chadały - zawodnika